Πέμπτη 30 Απριλίου 2009

Αγάπη… και κάποιοι ξεχασμένοι ορισμοί



Ζωή είναι η ύπαρξη της αγάπης.

Λογική είναι η αγάπη που υπολογίζει.

Μελέτη είναι η αγάπη που αναλύει.

Επιστήμη είναι η αγάπη που ερευνά.

Φιλοσοφία είναι η αγάπη που σκέπτεται.

Θρησκεία είναι η αγάπη που αναζητάει το Θεό.

Αλήθεια είναι η παντοτινή αγάπη.

Ιδανικό είναι η αγάπη που ανεβάζει.

Πίστη είναι η αγάπη που μεταδίδεται.

Ελπίδα είναι η αγάπη που ονειρεύεται.

Καλοσύνη είναι η αγάπη που βοηθάει.

Αδελφικότητα είναι η αγάπη που αγκαλιάζει.

Θυσία είναι η υπέρτατη αγάπη.

Απάρνηση είναι η αγάπη που εγκαταλείφθηκε.

Συμπάθεια είναι η αγάπη που χαμογελάει.

Δουλειά είναι η αγάπη που «χτίζει».

Αδιαφορία είναι η αγάπη που κρύβεται.

Απελπισία είναι η αγάπη που χάνει τον έλεγχο.

Πάθος είναι η αγάπη που χάνει την ισορροπία.

Ζήλεια είναι η αγάπη που πληγώθηκε.

Υπερηφάνεια είναι η αγάπη που τραυματίσθηκε.

Πρόκληση είναι η αγάπη που υποβαθμίσθηκε.

Τέλος το Μίσος, που σίγουρα πιστεύεις ότι είναι το αντίθετο της αγάπης, δεν είναι τίποτε άλλο από την αγάπη που αρρώστησε βαριά.


Αγάπα τον εαυτό σου και όσους είναι γύρω σου. Και να θυμάσαι ότι: Αγαπώ σημαίνει ζω. Αγαπιέμαι σημαίνει αξίζω. Αγαπιέμαι κι αγαπώ σημαίνει Αξίζω να ζω!

Δεν υπάρχουν σχόλια: